یکی از روشهای ساده و غیرتهاجمی برای ارزیابی عملکرد قلب و ریهها هنگام فعالیت بدنی است. در این تست، همزمان با انجام ورزش (معمولاً راه رفتن روی تردمیل یا دوچرخه ثابت)، دستگاه پالس اکسیمتر به انگشت یا گوش بیمار متصل شده و میزان اکسیژن خون (SpO₂) و ضربان قلب به طور مداوم ثبت میشود.
این پایش به پزشک کمک میکند تا کاهش اکسیژنرسانی یا اختلالات احتمالی در حین فعالیت را شناسایی کند، و در تشخیص بیماریهایی مانند بیماریهای ریوی، نارسایی قلبی یا ارزیابی نیاز به اکسیژندرمانی نقش مهمی دارد. تغییرات غیرطبیعی در میزان اکسیژن یا ضربان قلب در طول تست میتواند نشانهای از مشکلات زمینهای باشد که نیاز به بررسی دقیقتر دارد.